Zullen we samen aftellen? Morgen is de allerlaatste dag van 2017, het jaar dat in een wervelwind voorbij ging. We sluiten het jaar af zoals we een week doen, op zondag, om de maandag fris en fruitig en écht met een schone lei te beginnen. Toch verliep de laatste maand niet helemaal vlekkeloos. Er stond veel in mijn agenda dat moest gebeuren en mijn eerste productieve dag van de maand was de zevende, de dag waar ik enorm blij door werd. Goodbye 2017 en femmechien. Hello 2018 en femkemeijboom punt nl!
Gevoelsmatig • enthousiast, gemotiveerd
Mijn eigen website is een feit. Voor deze blogpost heb ik nog niets op social media geplaatst dat het gelukt was, behalve hier en daar een kleine hint (Twitter en Instagram bio, in de beschrijving van mijn video’s). Ismay had me nog geholpen om het thema te installeren en zodra dat ook af was, kon ik echt een gat in de lucht springen. Ik voelde me zo voldaan en enthousiast! Ergens vind ik dit wel een mijlpaal. Vrijdag de vijftiende reisde ik naar Amsterdam om naar een kerstborrel te gaan van de uitgeverij Clavis. Daar werd ik zo gemotiveerd door de sprekers. En niet alleen daardoor, de films die ik deze maand keek, spoorde me ook aan om harder te werken.
Beeld • Wild, Dunkirk, The Walk, Strong, The Circle, Step Up 2: The Streets, Step up: 3D, Step Up: Revolution en Step Up: All In
De film Wild gaat over een vrouw wie meerdere keren is vreemd gegaan en opzoek gaat naar haarzelf zoals haar moeder haar vroeger kende. Ik ben het afgelopen jaar een steeds grotere fan van Reese Witherspoon geworden. Ze acteert heel mooi. Voor mij is het alweer de tweede keer dat ik deze film keek, hij blijft goed. Dunkirk is een oorlogsfilm, een soort film die ik niet zo snel zou kijken. Toen ik de trailer zag, wist ik gewoon dat ik dit wel moest doen. De special effects waren geweldig. Harry Styles was geweldig. Het verhaal was geweldig. Ook al ben ik zelf geen geschiedenisheld en was het verhaal niet al te duidelijk, het gaf me wel een kijkje in hoe het tijdens de oorlog er aan toe ging. Op de dag van Dunkirk bekeek ik ook The Walk en de dag later Strong. Legally Blonde inspireerde me ooit om aan school te werken, maar door deze twee films wil ik nog harder werken om mijn droom te realiseren. The Walk gaat over Fransman Philippe Petit, een koorddanser, wie een coupe wil plegen door een koord te spannen tussen de Twin Towers. Hij is zo vastbesloten dit te bereiken dat hij alles of alles zet. Stronger is een film uit 2017 over de bomaanslag bij de Boston Marathon van een paar jaar terug. Jeff Bauman stond naast de aanslagpleger en verloor hierbij zijn onderbenen. In de film leert hij hiermee omgaan, maar niet zonder de nodige tegenslagen. Maar hij zet door.
Boeken • Nada!
Deze maand las ik eigenlijk geen boeken, tenzij je de laatste issue van Flow magazine meetelt – dit was me een boekwerk.
Eerste keer netwerken • Clavis Xmas Book Café
Vrijdag de vijftiende reisde ik weer eens naar Amsterdam, dit keer voor mijn eerste keer netwerken / boekig-event. Halverwege de treinreis stapte Sacha van A Bookworm Life op en zijn we samen op Amsterdam Centraal de anderen gaan zoeken. We moesten even rennen om het pondje binnen dertien seconden te halen en daarna nog door een regenbui lopen om bij Pand Noord te komen. Pand Noord is een groot gebouw waar grote en kleine bedrijven samengaan. Ik kreeg er gelijk een huiselijk gevoel bij. Na een korte kennismaking kregen we een presentatie van boekvlogger en debutante bij Clavis, Chinouk Thijssen. De laatste quote in haar powerpoint is me heel goed bijgebleven, ‘best thing I ever did was believe in me’. Na de presentatie deden we een voorstellingsrondje en mocht Bas Maliepaard het woord nemen. Hij vertelde ons over de ingrediënten van een goede boekrecensie, the do’s and don’t’s. Daarna was Josje van Koppen aan de beurt. Op het programma van de dag stond iets over ‘mode als taal’ en daaruit kon ik niet zo goed opmaken wat me te wachten stond. Maar man, wat ben ik blij dat ik Josje van te voren niet meer heb opgezocht. Ik heb me compleet laten wegblazen door haar. Aan het eind van de dag had ik zelfs hoofdpijn van het vele glimlachen, zo naar mijn zin heb ik het gehad. Ook waren er nog drie andere auteurs van Clavis waar ik nog een aantal dingen van heb geleerd. Vertel bijvoorbeeld nooit te veel over je boekidee (als je het niet hebt vastgelegd), het kan zomaar gejat worden. Aan het eind van de avond had ik ook nog wat vragen aan Charlotte, met wie ik uiteindelijk over mijn boek heb gekletst en wie me enorm veel motivatie heeft gegeven om het af te maken. Al met al, een topavond. (Ook al moest ik een uur wachten op de bus ’s avonds haha.)
Cadeautjes • They spoiled me
And I spoiled me, too. Ja! Cadeautjes! Ze zijn altijd leuk. Zeker als je een paar drukke werkweken achter de rug hebt. Ik sprak eindelijk weer eens af met Zoë, wie ik niet meer gezien heb sinds Lorde in oktober. We zijn allebei jarig geweest in november en hadden dus cadeautjes gekocht. Als er iemand me verwend heeft, dan is dat Zoë wel. Ze had zoveel leuke kleine dingetjes gekocht waar ik super blij van werd (en het matchte allemaal met mijn okergele trui!). Had ik de tel maar bijgehouden van hoeveel ik haar bedankt heb, want dat heb ik zo vaak gedaan. Aan het eind van de maand was het tijd voor kerstcadeautjes en op locatie schrijven met Nienke en Ismay. We verrasten elkaar met zoveel toffe cadeautjes. En natuurlijk heb ik mezelf ook wat verwend. Ik kocht een toffe mok bij Anthropologie, eentje waarop ik al tijden aasde.
Fotoshoot • Auteursfoto
De negentiende sprak ik met Iris Zaagman af om mijn auteursfoto te schieten. Een paar jaar terug ging ik familiefoto’s maken en dat was met bijna één klik en klaar, maar Iris maakte zoveel foto’s. Ze zei dat ze er meer dan 100 had geschoten! Ze gaf me veel tips over hoe ik kon staan en wat meer natuurlijk leek, en daarbij had ik ook drie kledingstukken mee dus herhaalde ik dezelfde handelingen steeds opnieuw. Of het awkward was? Het begint, heel eventjes, en nadat we een klein stukje hadden gelopen en weer opnieuw begonnen. Het beste? Dat was stiekem de warme chocolademelk met slagroom toen het uur voorbij was. Ik had expres twee weken lang niets slechts gegeten, had ik achteraf toch nog pukkeltjes maar nu mag ik van mezelf alle guilty pleasures weer eten 😉 (dus ook die glühwein Tony’s die ik van Ismay kreeg!)
December goals • AHEA uitgeverij-klaar, een domeinnaam kopen en een Youtube endscreen maken
Het zijn typische schrijversstruggles; de twijfels die je tegenhouden en je laatst geschreven boek ineens niet meer zo leuk laat lijken. Een omgekeerde shiny new project syndrome eigenlijk, en toch ook weer niet. In november begon ik aan Linguae in signum, een contemporary boek voor young adult, en sindsdien keek ik minder om naar AHEA. Hoe kan dat dan? Een schrijver kiest voor zijn of haar debuut uit een genre. AHEA is fantasy en LIS contemporary… en stiekem lijkt me dit genre nu ook wel weer tof. Twijfels. Veel te veel twijfels. (En nog geen tien dagen later waren mijn twijfels verdwenen hihi.)
Wat ik nu zeker weet, is dat ik voor 2018 ook weer realistische doelen wil maken. Voor dit jaar had ik ook een lijstje die je hier kan terugkijken. 2018 wordt gewoon mijn jaar, daar ga ik voor werken.
Ik wens je een heel gelukkig nieuwjaar! Hoe duik jij het nieuwe jaar in?
Liefs,
Femke