Mijn laatste schrijfupdate van het jaar

2019 was een gek schrijfjaar, maar ook een vol schrijfjaar. Het was het jaar waarin mijn eerste teksten gepubliceerd werden en het jaar waarin ik besloot een boek van 80.000 compleet te veranderen. 

Wat zou er staan in de laatste schrijfupdate van het jaar?

Daarvoor blik terug naar november 2018. November staat altijd in het teken NaNoWriMo, National Novel Writing Month en ik had eindelijk weer een idee voor een boek. De maand ervoor had ik hard mijn best gedaan om een boekoutline af te maken – soms iets te veel mijn best, zolang ik maar iets had voor november, ook al betekende dat een aantal plotholes. Ten days in en het lukte me gewoon niet. Ik had ‘maar’ zo’n 5000 woorden staan.

Op 11 november besloot ik het allerlaatste hoofdstuk te schrijven. Dat was een tip die ik al vaker op Pinterest voorbij had zien komen en het voelde zo gek om dat te toen, maar achteraf werkte het juist heel goed. Ik had een doel voor ogen, ik wist waar ik heen moest, en ik kon het altijd nog veranderen als het zover was. Eind november liep ik ver achter op de NaNoWriMo-telling en had ik mijn woorden verdubbeld, maar ik had toch 40.000 woorden te weinig om mijn certificaat te halen dat jaar. Dus had ik pech. 

December 2018

Precies een maand later, op 11 december, had ik mijn complete outline op A3-papier uitgeprint om er thuis nog eens goed naar te kijken. Toen besloot ik al het verhaal helemaal om te gooien. Vijf dagen later nam ik twee notitieboekjes mee naar oma, inclusief pastelmarkers, en plaatste ik een Insta Story met ‘plotten plotten plotten’. Ik maakte mijn hele outline in Excel, lang leve alle fijne hokjes en ruimte voor alle scenes. Dit was trouwens ook de eerste keer dat ik én in Excel plotte én per scéne het boek bouwde. Eerlijk? Het was moeilijker omdat je minder vrijheid hebt en je het gevoel hebt van ik heb ’t al eens opgeschreven, maar achteraf hielp het zo goed omdat je meer het idee had dat je verhaal goed opgebouwd was. Alles volgde beter op elkaar op. 

En toen switchte ik mijn schrijfprojecten weer in december, want ik ging weer verder met mijn andere boek Achter Hemel en Aarde – van alle ‘Het verlaten manuscript’-updates. O! Ik schreef ook nog eens aan oma’s biografie en haalde samen met joke de 13.000 woorden.

Januari

Als ik zo terugkijk in mijn archief van Instagram, zie ik dat ik veel aan AHEA heb gewerkt in januari. Ik kon mijn manuscript van november met de werktitel Van Bloed en Marmer even niet meer zien. Op 8 januari had ik er al tien hoofdstukken op zitten, maar het was een hoop kopieren omdat het al de vijfde versie was waar ik aan werkte. Op 19 januari kwam zelfs de laatste ‘verlaten manuscript’-update online. De dag daarna spraken Joke en ik weer af om aan oma’s biografie te werken. Joke had de grote flip-over vellen met sticky-notes erop weer mee. De rest van de maand nam ik een schrijfpauze om mezelf rust te gunnen.

Februari

Ik maakte de eerste versie van versie 5 van AHEA af! Gek genoeg kon ik daarna ook buiten lunchen… in het zonnetje… in februari… ja, gek. Wow, en nog geen week later lazen oma en ik buiten. Ik zat in mijn hemdje. Hoe dan ook, ik schreef ook mijn proposal voor mijn manuscript. Later kwam ik erachter dat ik AHEA toch niet goed genoeg vond om ‘de deur uit te sturen’, dus stopte ik het boek weer in de kast. 

Maart

Op 3 maart maakten Joke en ik de grootste vorderingen met oma’s biografie. We schreven het laatste deel, het leven in [waar ze nu woont], voor we planden om naar oma’s oude schoolvriendin te gaan om haar het boek te laten lezen. 

Maar! Op 8 maart deed ik een tweede poging om mijn personage Moïse uit te werken, de hoofdpersoon van het boek Van Bloed en Marmer. Had ik al gezegd dat ik niet tevreden was met hoe ik het gepland had? Nou, daar stak ik in maart een stokje voor. Ik leerde niet alleen Moïse beter kennen, maar ook de broers Zain en Cole (wiens namencombinatie ik acht keer heb getest en gewisseld). De tiende telde ik bij elkaar op hoeveel ik al had gedaan, ik had gewoon 12 kantjes volgeschreven met worldbuilding en charachterbuilding voor zowel de hoofdpersoon als de antagonist. 

De 13^e vond ik mijn eigen column terug aan de binnenkant van de lerarenkamer. Mijn docent Journalistiek had hem uitgeprint en opgehangen, hoe cool! Meneer Okke, dit blijft tof om terug te zien, bedankt. 

En ik maakte in maart mijn eerste boekenbijbel. Kort gezegd, daar staat álles in. Maar ik zal er komend jaar wel een blogpost aan toewijden. Het is serieus het beste wat ik ooit gemaakt heb.

April

Deze maand deed ik mee met de milde versie van NaNoWriMo – Camp NaNo. Ik besloot elke dag een soort limmerick/versje te schrijven en bundelde deze in een klein Moleskine boekje. Op 9 april kreeg ik van Melissa, de beste kritiekpartner, feedback terug voor Achter Hemel en Aarde, waar ik direct mee aan de slag ging. Nadat dat gelukt was, printte ik de hele zooi uit op school. 135 pagina’s, en ze liggen nu nog in mijn kast, want later die maand gaf ik het weer op. Maar niet na oma de hele stapel te laten zien, want AHEA is het tweede echte boek dat ik ooit schreef, maar de eerste die het licht zag, haha. 

15 april gaat in Parijs de boeken in als een hele donkere dag: de Notre Dame vatte vlam en brandde grotendeels af. Ik zat de hele avond naar streams te kijken en appte schrijfvriendinnetje Sam elke update, tot ’s avonds elf uur. Maar er gebeurde die avond ook iets bijzonders. Ik schreef weer een scène voor Van Bloed en Marmer. Ik had veel emotie in me op dat moment en pende zo vier kantjes vol in mijn notitieboekje. Dat was de start van een nieuwe poging.

Mei

Sam en ik spraken na een lange tijd weer eens af. Dit keer gingen we naar Utrecht om koffietentjes te hoppen en te schrijven. Ik voelde me die dag zo dankbaar. Het was zó gezellig, het schrijven ging goed, ik had lekkere dingen gegeten en geweldige boeken gelezen (De executie van Daniëlle Bakhuis op dat moment), het gevoel was overweldigend. Schrijvend Nederland zit vol mooie mensen. 

Na de avond van de Notre Dame pakte ik het schrijven aan VBEM weer op. De eerste schrijfsessie eindigde met 756 woorden. Die maand schreef ik een hoop onderweg naar en terug van Utrecht, waar ik toentertijd stageliep. Op 15 mei ging ik zelfs over de 25.000 woorden heen! Die maand verbrandde ik me ontzettend tijdens een druk stage dagje, maar dat beloonde mama mij met een nachtje Scheveningen. Op de valreep pakte ik mijn outline voor VBEM er weer eens bij en schreef ik goed alle tijden uit; welke dag het was in welk hoofdstuk en welk dagdeel. Ik had dus een keer over de zonsondergang geschreven terwijl het midden op de dag was, oeps. 

Juni

Ik vroeg jou om hulp op Instagram! Wie maakte wie wakker voor zonsopgang, ik wist het niet, en het antwoord was B en ik schreef A, haha. Op de elfde tikte ik de 40.000 aan! En deze keer kocht ik een beloning voor mezelf: een iPad. Dit was niet alleen handig voor paper edits, maar ook voor school. Het eerste wat ik deed was mijn wereldkaart digitaliseren. Het viel me in juni ook op dat mijn schrijfsessies vaak op de 666 blijven hangen, is dit een duivelsboek? 

De 17^e ging ik bij het restaurant in het dorp zitten om te schrijven. Ik zat in een schattig bloemenbankje en tikte weg. Het voelde alsof ik op vakantie was, maar dan in eigen dorp. En een week later sprak ik voor het eerst af met Nikki, sinds onze ontmoeting in 2016. Natuurlijk kocht ik gelijk haar self-pub boek in de winkel! 

En als laatste mijlpaal tikte ik op de 29^e de 50.000 woorden aan. 

Juli

Juli betekende de tweede Camp NaNo van het jaar. Natuurlijk deed ik mee. Dit boek was ontstaan tijdens NaNoWriMo en het voelde heel goed om het (grotendeels) af te maken tijdens Camp. Ik had hele goede big magic momenten dat ik echt zat te trillen in mijn stoel. 

Die maand kreeg ik ook twee hele toffe verzoekjes vanuit school: of ik wilde peercoachen én of ik nog steeds schoolcolumnist wilde zijn. Ja ja ja! Ook realiseerde ik die maand iets grappigs: ik had mijn boek al lang afgehad als ik niet UREN door de IG Explore Page zou scrollen voor Marvel updates, hahaha. 

Augustus

De maand waarin ik weer kort ging met mijn haar, de 70.000 aantikte en de 77.000 en onder een deken schreef. Ja, ik had een tentje gebouwd omdat ik een donkere scène moest schrijven en het was op dat moment allesbehalve donker.

September

Mijn eerste blog voor Profielen kwam online. Dat moment was heel gek. 15 september pakte ik mijn hele boekbijbel aan en gooide ik alles in een nieuwe mal, eentje die makkelijker was om te begrijpen en dingen in terug te vinden. Weet je wat ik alleen niet terug kan vinden? Het exacte moment dat ik mijn doel de 80.000 behaalde… deze handige trien heeft dat niet op haar Insta Stories gezet. 

Oktober

Deze maand maakte ik de keuze om mijn boek om te schrijven. Ik was niet tevreden met VBEM. Het was in de tegenwoordige tijd geschreven en vanuit Moïse als 1^e POV, maar dat klonk gewoon niet goed. Het voelde niet goed. Die keuze duurde een tijdje, omdat 80.000 woorden omschrijven toch echt wel heel veel was. 

November

Met het herschrijven haalde ik sneller dan ik dacht de 24.000 woorden. Ik had ook mijn eerste 10K dag, waarin ik dus 10.000 herschreef op een dag. 

December

Ik had aan het begin van de maand totaal geen zin om te schrijven. Maar ik had mezelf wel een deadline gegeven. Voor 2020 moest dit manuscript af. De maand begon met zo’n 30.000 woorden en holy guacamoly, op eerste kerstdag is het me gelukt. Ik haalde de 80.000 weer en ging er zelfs overheen omdat ik er meer bij had geschreven. Het moment dat Scrivener meldde dat ik mijn draft target van 80K had gehaald, voelde ongelofelijk goed! 

En dat was mijn schrijfjaar. En volgens mij ook de langste blogposts die ik ooit voor mijn blog heb geschreven. Moet je nagaan hoeveel woorden ik dus niet alleen voor mijn boeken heb geschreven (ik denk dat ik de 160.000 wel ben over gegaan) én dan nog alle blogposts die in 2019 online zijn gekomen. Wat een jaar. 

Ik hoop dat 2020 voor iedereen een berg met creativiteit met zich meeneemt.

Liefs,
Femke